دررکاب یار

پس از توجه ،دومین مرحله ی شناخت امام، شناخت به معنای علم اجمالی وکلی می باشد.

این نوع شناخت ،نقطه ی آغازی برای طی مراحل بعدی معرفتی است که در مراحل ابتدایی همچون جرقه ای ،شعله های

معرفت را در وجود انسان بر افروخته می کند.

حضرت آیه الله جوادی آملی در این خصوص میفرمایند:

                                                                   هرانسانی،حتی کسی که در حد بساطت فکری است می تواند فی الجمله

                                                                   بربعضی از اصول اعتقادی ،برهان عقلی اقامه کند ،لیکن بسیاری از مسایل

                                                                  اعتقادی را باید به علم اجمالی معتقد باشد ،به این نحو که بگوید :من به آنچه

                                                                 وحی می گوید ایمان واعتقاد دارم .این اعتقاد اجمالی ،در بسیاری از مسایل

                                                                 اصولی رهگشاست.

                                            خدایا مرا از یاوران ویاران اوقرار ده……..

                                            ودر زمره ی شهیدان رکابش مقرر فرما……

برای رسیدن به فضیلت معرفت واطاعت امام منازلی هست که باید طی کرد

منزل 1-یقظه

گام اول بیداری است چرا که غفلت ،نشانگر فساد وعدم بهره گیری صحیح انسان از قوای ادراکی وابزارهای شناخت چون چشم وگوش عقل وقلب است.

حضرت علی علیه السلام :

                                 ازغفلت بپرهیزید که همانا غفلت از تباهی حس ناشی می شود

امام خمینی (رحمه الله )می فرماید:

                                             منزل اول انسان بیدار شدن است ازخواب غفلت وسکر طبیعت است وفهمیدن اینکه

                                            انسان مسافر است وزاد وتوشه میخواهد…

پس برای کسب معرفت توحیدی وولایی وحرکت به سوی امام وسلوک روحانی ،بیدار شدن ویقظه وتوجه قدم اول است.

(یاسیدنا ومولانا انا توجهنا واسنشفعنا وتوسلنا بک الی ا…)

همچنان در وصف تو مانده ام ای حجت حق آشنا

مانده ام در علم تو

در حلم تو

ای پرستوی مهاجر قصد برگشتن نداری ؟

خسته ایم ،چشم انتظاریم

میل کوچیدن نداری ؟

در فراغ دوریت نای نالیدن نمانده

ای نگارا ،نازنینم ،قصدبشکفتن نداری؟

ای گل زهرای اطهر 

ای گل زهرای اطهر 

…..

…..

مادر جان اگرزمانه مرا به تاخیر انداخت واز دفاع حریمت بازداشت ،قرن هاست که به عزای شهادتت می نشینیم.

مولایم ومقتدایم حجت ابن الحسن میدانم این روزها قلبتان بر نبود ما درتان اندوهناک هست .تسلیت آقایم…..تسلیت

سید ما .آقای ما .همیشه ،همه جا مدافع حریم ولایت می مانیم .مدافع چادر مادرتان هستیم.ان شا الله

آقای ما،سیدما ،دعا کن برای ما                                                                                                                                                      

به نام پروردگارعشق
چندصباحی است که این روایت ذهن مرابه خودمشغول ساخته وباتدبردرمعنی ان هراسی عجیب به دلم افتاده .
روایت ازپیامبربزرگواراسلام صلی الله علیه واله :«مَن ماتَ وَلَم یَعرِف امامَ زمانِه ماتَ مَیتةِالجاهلیه»هرکس که بمیردوامام زمانش رانشناسدبه مرگ جاهلی مرده است .
حرف از مهلت است .از نشناختن .ازمرگ آن هم جاهلی.
چیست منظور رسول خدا صلی الله علیه وآله :آیا اندیشیده ایم،آیا شناخته ایم ؟آیا شناخت فقط شناخت شناسنامه ایست .
اصلا چرا امام ؟
نمی دانم.فقط می دانم که خداوند زمانیکه انسان را آفرید
فرمود:من نیافریدم جن وانس را جز برای عبادت
عبادت؟عبادت؟ منظور چیست؟
آری منظور همان بندگی است.بندگی کردن، نه صرفا
نماز خواندن وروزه گرفتن .
به نظر من عبودیت گسترده تر ومهم تر است .
عبودیت یعنی تمام افعال ،افکارو اعمالت چیزی باشد که
خدا خواسته .
چگونه بدانم چه کنم.                                                                                                                                                                                          
چه راهی را خدا می پسندد؟
آری خود خدا جواب داده که با توسل به وسیله ، به درگاه او
برویم.منظور از وسیله چیست ؟منظوراهل بیت (امام)
می باشد.
دقیقا!من با نگاه وپیروی از ایشان به عبودیت می رسم چون ایشان خود بندگان خالص خدا بوده اند .همانگونه که                                                           
درنماز هم می خوانیم «اَشهَد أَنّ محمداً عبدهُ ورسولُه» پس
پیامبر عزیزمان قبل از انجام رسالت به مقام بندگی رسیده
بودندونیز با توسل ایشان واولی الامرشان به سر منزل مقصود می رسیم تا درروزی که خود قرآن فرموده«یَوم
نَدعوکلُ اُناسٍ باِمامِهم»حیران نباشیم ودرجرگه ی یاران این بزرگواران برویم به جایی که شایسته یک انسان است.